Głowa do góry  i szarpnij za klamkę! Fajnie słowem malujesz:) Pozdrowionka:)

Zapomnieć się nie da, może nawet nie powinno... Zbyt wiele połączeń, dróg, czasami tych znaków zapytania... Strach stoi za drzwiami, perfidnie się szczerzy sapiąc w pozostawioną szparę. Co robić... Nie ma mądrego, odpowiedzi... Tylko cisza, tylko ten oddech na karku... I nic tylko strzelić w pysk tego ignoranta za progiem... I zamknąć drzwi. I iść. Dalej iść...

I tak trzymaj. Pozdrawiam@

Nie warto wspominać przeszłość, najlepiej o niej zapomnieć, rzucić w niepamięć. Było - minęło. Nie warto też bać się przyszłości. Co ma być, to będzie. Do każdej chwili należy się uśmiechać. Nawet, jeśli będzie zła, to przecież nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Poza tym, pozytywne myślenie jest najważniejsze. Zresztą, najlepiej żyć teraźniejszością - nie pamiętać o tym, co było i nie martwić się tym, co będzie. Rozumiem jednak strach - kobieta po przejściach, więc obawy jak najbardziej zrozumiałe. Ale tym razem będzie dobrze, bardzo dobrze. Jak długo może być przecież źle? Wiersz hm, pełen obaw, jakiejś takiej niepewności. Wiesz, że pokusiłbym się o przewersyfikowanie go? Np. zrobiłbym kilka strof, stałby się bardziej przejrzysty, czytelny. No, ale to Autorka o nim decyduje. Pozdrawiam!

Widzę w tym wierszu...lęk. Właśnie przed przyszłością. Ostatnio słuchałem piosenki -"czy te oczy mogą kłamać" Justyny Steczkowskiej. Jest w niej stwierdzenie "kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością". Z tego punktu widzenia daję więc komentarz.