Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]


wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum


Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-


Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży


Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer


więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.


Ogółem online: 1
Gości: 1
Użytkowników: 0



Formularz logowania


Witaj, Gość · RSS 2024-03-19, 04:17
Główna » Artykuły » Jacek Wraga

O ponownym znajdowaniu sensu



Jacek Wraga
_______________________________________
Jeśli zechce potrafi zaczarować słowem czytającego i zmusić do malowania pod powiekami obrazów które pojawiają się jakoś samorzutnie. Jak sam o sobie mówi szuka dopiero własnego stylu w poezji, choć nie błądzi już w całkowitych ciemnościach...


o ponownym znajdowaniu sensu

Prehistoria już nie boli, skręćmy kark dawnym wierszom.
Wymarły - ich miejsce jest w bezimiennych grobach.
Wydajmy na świat nowe, tym razem bez skazy,
niech nie pozwalają nocami spać, zdania ułożą się same.

Nie wiem, co jeszcze napisać, aby oddać, co czuję.
Może tylko, że warto było tę miłość odstać w kolejce,
tym razem nie wracać z pustymi rękami i mieć okazję na szept:

o, tutaj mam swój środek, czyli początek nas.
Zawsze możesz kłaść rękę, przykładać ucho, nasłuchiwać.

Tym się kocha aż po horyzont.



Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
Kategoria: Jacek Wraga | Dodał: Vragoo (2014-03-15)
Wyświetleń: 1388 | Komentarze: 4 | Rating: 0.0/0
Liczba wszystkich komentarzy: 4
4 AniaWiecznieSteskniona  
0
Piękny wiersz napawający optymizmem...dla mnie to uosobienie dobrego czasu, szczęśliwej miłości...
Pozdrawiam:)

1 szalonykon  
0
Czyli Jacku - odrzucasz spuściznę literacką dawnych pisarzy. Tak to widzę. Ja do niej często sięgam. Wiem,że świat idzie naprzód. To nieuchronne. Ale pani Wena, której słuzymy, jest kaprysna panią. Może czasami warto sięgać do wierszy innych, którzy również przed nami pisali?

2 Vragoo  
0
Niezupełnie, bo chodzi o pewną część mojej twórczości. Od Wielkich Poetów nigdy bym się nie odcinał. I tego nie zrobię.

3 szalonykon  
0
I masz rację. O jakiej części swojej twórczości wspominasz? Oświeć mnie

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze.
[ Rejestracja | Wejdź ]
Stwórz bezpłatną stronę www za pomocą uCoz