Name: Przyjacielu...
Item: Przyjacielu...
Author: Sari

Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]

wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum

Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-

Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży

Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer

więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.

Ogółem online: 1

Gości: 1

Użytkowników: 0

Anna Sari...
_______________________________________

... ze swoim ironicznym postrzeganiem rzeczywistości i otaczającego nas świata... Patrząca na wszystko tak jak robić to potrafi tylko Ona, łącząc w sobie w jedno humor, melancholię i chwilę zadumy... Zakochana w wielokropkach... i niedopowiedzeniach...

Przyjacielu...

Zamykam oczy i pod powieką

snują się wolno dawne obrazy

znów widzę Ciebie pochylonego

nad nie wyschniętym jeszcze pejzażem

z pędzla farba kropla po kropli

znaczy kleksami biel podłogi

w sercu ból się odradza świeży

nieutulone uczucie trwogi

łza po cichu spłynie przejrzysta

tęsknota znów z kąta wypełznie

paleta Twoja od dawna czysta

a płótno łka w nocy i we dnie

imię Twoje co jak relikwię

w serca skrytości przechowuje

blade me usta wyszepczą w nocy

źle mi bez Ciebie...

Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )

3 Sari (2013-04-17 18:35)

Nie zmienię Małgoś bo to nadal wypełza sad

Może kiedyś przestanie boleć ... może ... Oby sad

Zapomnieć nie da się, ale niech choć nie boli tak bardzo ...

2 Maargo (2013-04-17 10:41)

Anka! No to mam ciary! Właśnie wstawiłam swoje opowiadanie, a zaraz po tym przeczytałam Twój wiersz.... chce mi się płakać.
Bardzo podoba mi się jak ujęłaś w słowa tak trudne uczucie jakim jest przyjacielska miłość i jej utrata.
W drugiej zwrotce wiersza ja zmieniłabym w pierwszych dwóch wersach, na przeszły czas, czasowników: spłynie i wypełznie.
Pięknie piszesz. Idę się wyryczeć.

1 Banita (2013-04-15 20:49)

Bardzo ładnie... Podoba mi się. Przyjaciel to coś bardzo cennego, zwłaszcza ten prawdziwy... Kiedy go zabraknie, trudno wypełnić pozostałą pustkę substytutem jakowymś.

Heh, lepiej na tym zakończę, czarność jaką widzę :P Przeczekać, albo uciekać, na pewno zamilknąć i nie zarażać P

Idę już idę. A wierszydełko ładne. Bardzo ładne.