Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]


wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum


Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-


Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży


Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer


więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.


Ogółem online: 1
Gości: 1
Użytkowników: 0



Formularz logowania


Witaj, Gość · RSS 2024-11-21, 15:34
Główna » Artykuły » Sari

Koleje losu




Anna Sari...
_______________________________________
... ze swoim ironicznym postrzeganiem rzeczywistości i otaczającego nas świata... Patrząca na wszystko tak jak robić to potrafi tylko Ona, łącząc w sobie w jedno humor, melancholię i chwilę zadumy... Zakochana w wielokropkach... i niedopowiedzeniach...


Koleje losu

Hej wy konie Czarnogrzywe.
Gdy pędzicie stepem w noc.
Wyglądacie tak jak żywe.
Jaka dziwna jest w was moc.

Gdy wam grzywy wiatr rozplata.
I galopem gnacie w świat.
Słychać rżenie, świt nadchodzi.
Znika po was wszelki ślad.

W swoich siodłach unosicie.
Naszych marzeń, senne tchnienia.
Na swych grzbietach rozwozicie.
Czar i powab, serca drżenia.

Miłość taką, jak bard śpiewa.
Smutek, który łzą zalewa.
Ból rozstania, szał witania.
Wszystko to co mamy my.

Potem już znikacie w dali.
Nie więzione arkanami.
Nam zostają ślady nikłe.
Wszystko to, co jest tak przykre!



Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )

Kategoria: Sari | Dodał: Banita (2013-03-16)
Wyświetleń: 745 | Komentarze: 5 | Rating: 3.0/1
Liczba wszystkich komentarzy: 5
5 wieszcz  
0
Wiesz co Aniu...ten wiersz przypomina mi pewną piosenkę:

Biała lokomotywa

Bardzo mi się podoba biggrin
Pozdrawiam

3 Sari  
0
Wiesz kiedy napisałam dwie pierwsze zwrotki:) Jak miałam 16 lat i utknęłam... po latach jakoś mi w ręce wpadł. Szkoda, że nie ma tamtych moich zapisków. Pośmiała bym sie sama

4 Banita  
0
Ja się wcale nie śmieję, podoba mi się i kuniec kropka:)

Zobacz sobie moją Balladę o umierającym ptaku. Pisana lat chyba cztery ( też utknąłem ) i dalej nie jestem zadowolony, co chwile coś zmieniam. Jest na beju, i chyba też nieco inaczej wygląda hehe

1 Banita  
0
Kolejny mój ulubieniec. I styl którym mnie zaskoczyłaś. I dobrze ze mną nie jest bo mam ochotę poprzestawiać wszystkie te kropki i przecinki. Niniejszym idę na papierosa celem wyprostowania nadszarpniętej jak widać psychiki.

Podoba mi się. Pozwól mi pozmieniać te przecinki, no pozwól tongue

2 Sari  
0
Pozamieniaj :)Już się przyzwyczaiłam do tego:p

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze.
[ Rejestracja | Wejdź ]
Stwórz bezpłatną stronę www za pomocą uCoz