Name: Żywcem się Okocim
Item: Żywcem się Okocim
Author: Vragoo

Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]

wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum

Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-

Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży

Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer

więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.

Ogółem online: 1

Gości: 1

Użytkowników: 0

Krzysztof "Banita" Kargól
_______________________________________

O miłości i nienawiści. O granicy która je dzieli cienką linią na dwa obce sobie światy. Śmierć, smutek i radość z uśmiechem nieśmiało przez okno patrząca. I ja z pełnym workiem własnych uczuć spisanych w formie myśli i tekstów piosenek.

żywcem się okocim

kiedy siedzę sam przy stole
goście poszli już
palę skręta z twojej trawy
puszczam dymek jeden raz
wszyscy wyszli z wielkim hukiem
teraz cicho tak
włączam magnet bluesa słucham
i piję tylko
dwa

żywcem się okocim
żywcem/ jeszcze raz...

kiedy spotkam w mieście kumpla
stary piwosz tak jak ja
jeśli kieszeń nie jest pusta
pójdzie do knajpy on i pójdę ja
zanim słońce gdzieś nad miastem
wzejdzie kolejny raz
napój bogów w naszych głowach
zaszumi szeptem
tak jak ja

żywcem się okocim
żywcem/ jeszcze raz...

kiedy wąsy w białą pianę
zanurzę tak jak w fali toń
i z tą falą tam popłynę
tam gdzie będę sam
gdzie syreny śpiewem kuszą
gdzie nie trzeba kraść by żyć
gdzie zaśpiewam całą duszą
głośno tak ze zginie
strach

żywcem się okocim
żywcem/ jeszcze raz

Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )

1 Vragoo (2013-05-17 00:35)

Hmmm, brzmi jak hymn pochwalny do piwa. Byłoby tak, gdyby nie końcówka utworu. No cóż, zawsze sobie powtarzałem, że po złocistym napoju wraca humor i chęć do życia. W głowie rodzą się plany, marzenia, tworzy się idealny stan, który pryska jak bańka mydlana. A strach i wszelkie opory giną po wypiciu kufla zimnego piwka...