O
miłości i nienawiści. O granicy która je dzieli cienką linią na dwa
obce sobie światy. Śmierć, smutek i radość z uśmiechem nieśmiało przez
okno patrząca. I ja z pełnym workiem własnych uczuć spisanych w formie myśli i tekstów piosenek.
moje miasto dziś nie ma już nic nic nie może zdziwić mnie żaden człowiek żaden gest napisy na murach mówią mi kto dziś panem jest pod budką z piwem menele tłuką się
to moje miasto to mój świat to moje miasto to mój kraj hej gościu który idziesz podnieś wzrok uwierz w to co widzisz to jest mój dom
im dłużej żyję tym mniej wiem świat szybciej zmienia się niż ja nie mogę skończyć wczorajszych spraw straciły ważność uciekły gdzieś we własnym mieście gubię się we własnym domu gonię czas wczorajsze plany dziś tracą sens
to moje miasto to mój świat to moje miasto to mój kraj...
Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
Scio me nihil scire - jak powiedział Sokrates. Mam podobnie. Z wiekiem człowiek ma zbyt duży natłok myśli. Najlepiej zacząć z czystą kartką i uczyć się od nowa...
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze. [ Rejestracja | Wejdź ]