Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]


wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum


Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-


Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży


Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer


więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.


Ogółem online: 1
Gości: 1
Użytkowników: 0



Formularz logowania


Witaj, Gość · RSS 2024-03-29, 06:51
Główna » Artykuły » Poezją pisane

Banita




Krzysztof "Banita" Kargól
_______________________________________
O miłości i nienawiści. O granicy która je dzieli cienką linią na dwa obce sobie światy. Śmierć, smutek i radość z uśmiechem nieśmiało przez okno patrząca. I ja z pełnym workiem własnych uczuć spisanych w formie myśli i tekstów piosenek.



banita

pytasz się mnie dlaczego właśnie ja
czuję się tak, jakbym na świecie był sam.
pytasz się mnie dlaczego żyję jak
samotny banita, bez łuku i strzał.
pytasz się mnie dlaczego jestem jak
wędrowiec bez domu, bez adresu list.
pytasz się mnie ile poznałem już
samotnych miejsc...

mówisz mi, że nie warto tak
uciekać ciągle i tracić czas.
mówisz, że wiesz co to znaczy być,
uciekać przed życiem ile starczy sił.
mówisz mi, że jesteś taki jak ja
choć może trochę inny jesteś.
tyle lat minęło, tyle przeszło już,
tyle miejsc na ziemi, w tylu byłem już.
ile jeszcze czasu Panie dasz mi
bym mógł zrozumieć sens swoich dni.
jak długo jeszcze będę po świecie włóczył się
zanim znajdę swoje miejsce, poznam cel.
jak długo jeszcze będę musiał szukać słów
by znaleźć swoją drogę pośród innych dróg.

choć urodziłem się tu, to nie jestem stąd.
choć mam tu swoje miejsce, nie wiem
gdzie jest mój
dom.



Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
Kategoria: Poezją pisane | Dodał: Banita (2013-02-17)
Wyświetleń: 604 | Komentarze: 2 | Rating: 0.0/0
Liczba wszystkich komentarzy: 2
1 wieszcz  
0
Niech żyją Cudowne manowce i kropka nad ypsylonem i tamte imieniny na wieży hangaru dla szybowców...
Wędrowcze.

2 Banita  
0
Oj gdyby tak na te cudne manowce pójść jeszcze raz... Najlepiej o czwartej nad ranem... heh Jak po nocnym niebie płynące białe obłoki:)

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze.
[ Rejestracja | Wejdź ]
Stwórz bezpłatną stronę www za pomocą uCoz