Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]


wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum


Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-


Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży


Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer


więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.


Ogółem online: 1
Gości: 1
Użytkowników: 0



Formularz logowania


Witaj, Gość · RSS 2024-04-27, 01:33
Główna » Artykuły » Poezją pisane

Ballada o umierającym ptaku




Krzysztof "Banita" Kargól
_______________________________________
O miłości i nienawiści. O granicy która je dzieli cienką linią na dwa obce sobie światy. Śmierć, smutek i radość z uśmiechem nieśmiało przez okno patrząca. I ja z pełnym workiem własnych uczuć spisanych w formie myśli i tekstów piosenek.



ballada o umierającym ptaku

umierający ptak wraca tam

gdzie kiedyś pierwszy raz
ujrzał światła blask
swoim skrzydłom dał ostatnie chwile
poczuł wiatr
i cicho łkał umierający ptak
lecąc tam gdzie poczuł miłość
pierwszy raz
umierający ptak tylko tego się bał
że będzie musiał umierać
sam

umierający ptak leciał sam
bo tak w życiu wyszło
nie budował gniazd
nie żałował nic choć może smutny był
bo smutno gdy nie odprowadza cię nikt
umierający ptak cicho łkał
choć nie czuł łez
już nie umiał się bać
zapomniał co to strach
zapomniał co to gniew
zapomniał co znaczy nienawiść
co znaczy lęk
i jest jak bóg
umierający bóg
bo bogiem jest prawie każdy ptak
kiedy rodzi się

już umarł strach
umarł gniew
umarł bóg umarł ptak
dobity przez śmierć


Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
Kategoria: Poezją pisane | Dodał: Banita (2013-02-17)
Wyświetleń: 466 | Rating: 0.0/0
Liczba wszystkich komentarzy: 0
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze.
[ Rejestracja | Wejdź ]
Stwórz bezpłatną stronę www za pomocą uCoz