Na
wiersze, jak sam mówi patrzy jak na obrazy. Nie interesuje go technika
jaką wybrał autor, ani jaki zastosował styl. Albo mu się ten słowami
namalowany obraz podoba, albo nie... Często pisze dla dzieci,
najsurowszej z możliwych publiczności. Choć równie często i z takimi
samymi wypiekami na twarzach czytają go też "dzieci dorosłe".
Wicherek i chmurka
Po całym niebie, to w dół, to w górkę,
gonił wicherek malutką chmurkę.
Bywał codziennie, o rękę prosił
i piękne kwiaty z łąki przynosił.
- Bardzo Cię lubię, przepiękna chmurko,
może odwiedzisz moje podwórko?
Pokażę lasy, szerokie pola,
bo na nasz związek nadeszła pora.
Mocno wahała się mała chmurka.
Pragnęła wiatru, jego podwórka,
lecz chciała bardziej nieba i tęczy,
więc odmówiła szybko zaręczyn
i odleciała nagle, w podskokach.
Zniknęła wkrótce, w białych obłokach.
Czasami płacze, łzy jemu składa,
od tamtej pory, z chmurki deszcz pada.
Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )