samotna
i znów przychodzi ona.
siada przy stole - by grać.
rozdaje znaczone karty,
ty już wiesz kto przegra.
kochasz ją, choć ona cię rani,
i pragnie uczuć ( nie tylko twoich ).
zaklinasz się,
uciekasz,
chcesz schować się przed nią.
przed jej chciwością która kradnie
twoje myśli.
i czasem ją lubisz, bo pomaga zapomnieć,
choć buduje w tobie niewidzialny mur.
i wracasz do niej, choć jej przyjaźń jest ślepa,
bezzębna
i
brudna,
i nie daje ci nic.
ale kochasz ją, choć ona cię rani,
i zabija twoją własną zdrową myśl.
i czasem chcesz uciec, chcesz zrobić
ten jeden krok, ale znów
nie dzieje się nic.
i znów przychodzi ona.
siada przy stole - by grać.
na szali kładzie ludzkie życie,
a ty wiesz,
znów
przegrasz.
|
|
|
|
Formularz logowania