Jak ptak
Poniższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
Jesteśmy jak w klatkach uwięzione Ptaki Barwnopióre. Możemy przegryźć złote kraty, lecz nie chcemy bez nich żyć. Jesteśmy w rękach Boga lecz wybieramy zło. Nienawidzimy szatana, choć skrycie pragniemy właśnie jego. Dziś umiera niewinność a cnoty tracą sens. Dziś świat nie wie co to żal, litości nie zna nikt.
Strach i pragnienie podcina skrzydła nam. Nigdy ich nie rozwiniemy, bo wiara gaśnie w nas. Jak dobrze byłoby nam pozostać w rekach Boga, zbuntować się przeciwko złu które władzę nad nami ma.
Nie ufaj człowiekowi - to grzech. Jeśli tylko będzie mógł - wykorzysta cie. Bo dziś umiera niewinność i miłości nie ma w nas.
My szukamy jeszcze drogi która wiarę może dać. Chcemy kraty rozerwać...
|