Name: wieczorna pieśń
Item: wieczorna pieśń
Author: AniaWiecznieSteskniona

Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]

wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum

Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-

Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży

Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer

więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.

Ogółem online: 1

Gości: 1

Użytkowników: 0

Małgorzata Kokosińska

_______________________________________

Jestem niespokojnym duchem, którym rządzą coraz nowe pasje. Zawsze wierna jednej – koniom, nieodmiennie zafascynowana ich pięknem duchowym i tym ucieleśnionym. Skąd to pisanie? Pewnego razu przyszło i zostało. Obrazem, melodią i myślą.

Wieczorna pieśń

wśród drzew obcego lasu
w łąk dal gdzie ślady
rozkosznych łani
twój wieczorny głos

wije się tęsknie wokół kory drzew
nagle ostro przebija
zastygłe powietrze wrogich przestrzeni
bezradny opada na zamglone mchów poduszki

nasłuchujesz w napięciu samotny

lśni kroplami rosy
wysłużony pancerz
niezawodnie chronił ciebie
leśnego rycerza

odważne serce co drwi z ran
w dal wyrywa
drżą mięśnie
gotowe ponieść w nieznane

pomknąć z tobą bracie księżycu

mk 26.02.2012r.

Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )

2 AniaWiecznieSteskniona (2013-08-28 19:11)

Piękna ta wolność w blasku księżyca...

1 szalonykon (2013-08-25 08:57)

W twoim wierszu pobrzmiewa tęsknota. I to w połączeniu z idylliczna przyrodą. W wieczornej godzinie twój samotny rycerz nie zdjął pancerza, blachę zmoczyła tylko rosa. Ale widzę niezłomną odwagę i to mnie zatrzymało. Buziaczki - szkoda że emotionki nie mogę znaleźć.