W Twoich tekstach moja młoda przyjaciółko jest tak dużo emocji... Przyznam, że często ten ładunek jest o wiele większy niż w niejednym wymuskanym wierszu pełnym tajemniczych dla mnie sztuczek stylistycznych. Jesteś w nich często sobą, popadasz w euforię, za chwilę znajdujesz się na antypodach tego uczucia. Jesteś w nich taka, jak o sobie mówisz:) Taką pozostań jak najdłużej. I ucz się, pracuj nad swoim pisaniem, nad każdym słowem któremu dajesz życie. Ja w Ciebie wierzę:) Wiesz co? Ciekaw jestem jak będziesz pisać za dwa lata, za lat pięć... Mam nadzieję, że dane mi będzie się o tym przekonać:)