Jacek Wraga _______________________________________
Jeśli
zechce potrafi zaczarować słowem czytającego i zmusić do malowania pod
powiekami obrazów które pojawiają się jakoś samorzutnie. Jak sam o sobie
mówi szuka dopiero własnego stylu w poezji, choć nie błądzi już w
całkowitych ciemnościach...
Urządziłem sobie przepaść
całkiem nieźle się urządziłem
w mojej prywatnej przepaści
wyrwie pośrodku czasu
mam tutaj ogień i zgraną talię kart
zawsze wygrywam
chociaż marzę by choć raz przegrać
znów przyszłaś
mimo że otoczyłem myśli murem
przeszłość gryzie do krwi
zbyt dobrze wiem
nie widzieć nie oznacza zapomnieć
mówisz że przecież za oknem
nie ma piekła
lecz nieba wolisz nie przyprowadzać
to coś pomiędzy jest najgorsze
moim ratunkiem jest powietrze
ty też nim oddychasz
i to mnie trzyma przy życiu
Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
No ja myślę, że wszystko zrobisz, bo warto:) Nie dziękuj za zamieszczenie, bo nie masz za co. Net mi się wieszał przez kilka dni i nie mogłem się zalogować jako administrator, dlatego tyle to trwało:)
Anię pozdrów ode mnie:) Za głupotę się płaci, ale jest też inne powiedzenie... "nigdy ni mów nigdy".
Styl... Nawet nie myśl w ten sposób. Po prostu pisz sercem, to jest moim zdaniem właśnie Twój styl:) Nic na siłę nie zmieniaj:) Nigdy... A tomik... Miejsce na półce przygotowane już mam.
Autorze szanowny:) Mógłbym pewnie napisać elaborat na temat tego tekstu. Nie zrobię tego. Powtórzę tylko to co kiedyś powiedziałem. Cholernie dużo w Twoich tekstach jest "mnie". Pod tym bym się mógł zwyczajnie podpisać:) bo opisujesz stan mojego jakiegoś tam ja. Niestety ja tak pisać nie potrafię...
Ucz się i pracuj nadal nad sobą, nad tym co i jak piszesz. Myślę, że warto. Mam nadzieję, że spełnisz to marzenie, a ja dostanę tomik z dedykacją.
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze. [ Rejestracja | Wejdź ]