Jacek Wraga _______________________________________
Jeśli
zechce potrafi zaczarować słowem czytającego i zmusić do malowania pod
powiekami obrazów które pojawiają się jakoś samorzutnie. Jak sam o sobie
mówi szuka dopiero własnego stylu w poezji, choć nie błądzi już w
całkowitych ciemnościach...
Rysy mam na plecach
podróżuj po mnie czerwonym szlakiem nie omijaj gór lasów czy dołów bo nieuczęszczane ścieżki krzyczą ciszą na całe gardło
obudź śpiącego rycerza zrzuć zardzewiałą zbroję dni minionych baczność nie spocznij
zanim sama staniesz się śpiącą królewną spójrz ze szczytu wszystko wygląda piękniej masywy śnieżnej pościeli wartki strumień spieniony wśród skał nawet niebo masz pod sobą
niech chociaż raz słońce zaśpi
Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )
No ja nie wiem czy tylko ja odbieram w ten sposób twój tekst, ale to dla mnie jest najnormalniejszy w świecie erotyk! Mateńko! I muszę przyznać, że "rozwaliłeś" mnie ostatnią zwrotką... wzruszyłam się. Dziękuję.
Oczywiście oznakowałeś z góry trasę. Ale uważaj. Czasami takie oznakowania są albo niewidoczne, albo nie tam gdzie trzeba. Rycerze śpia głęboko pod ziemią. Tylko śpiąca królewna wie gdzie. My musimy szukać całe prawie nasze życie... Zółty, zielony, czerwony...Na korze drzew, zatarty, czasami słabo widoczny.. A dojść na szczyt jest wcale niełatwo...
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze. [ Rejestracja | Wejdź ]