Name: Oddalasz się
Item: Oddalasz się
Author: Banita

Ostatnio dodane [ proza ]

stajenny. część piąta. [J. P.]
stajenny. część czwarta [J. P.]
stajenny. część trzecia [J. P.]
stajenny. część druga [J. P.]
stajenny. część pierwsza [J. P.]
samotna plaża [J P.]

Ostatnio dodane [ poezja ]

żonglerka [A. S.]
niepokorna [A. S.]
nostalgia [A. S.]
ludzki los [E. J.]
o ponownym znajdowaniu sensu [J. W.]
posłuchaj miły [A. S.]
gumisie [U. P.]
o zwyczajności [S. P.]
cicho sza... [A. S.]
noworoczne szaleństwo [M. K.]
za późno [A. P.]
prośba [I. N.]
gdzie jesteś [M. K.]
twoje oczy [M. K.]
zostałem dziadkiem [J. P.]
uparcie i skrycie [A. S.]
za późno na żal [M. K.]
list [M. K.]
polowanie [M. K.]
czyściec mój [M. K.]
ostatnia decyzja [M. K.]
własny dom [M. K.]
zawiodłeś [M. K.]
prawdziwa [U.P.]
majtki [M. B.]
je suis [M. B.]
samotność [M. F.]
przyspieszam kroku [A. S.]
zakochanie ? [A. S.]
czy już czas [J. W.]

wszystkie dodane ostatnio, a
nie uwzględnione tutaj teksty
dostępne są w archiwum

Warto przeczytać
-
-
-
-
-
-

Dźwiękiem zaplątani

Anna Łotysz
zwierzenia drewnianej róży

Krzysiek Banita Kargól
na śmierć mnie skazano

Krzysiek Banita Kargól
ostatni spacer

więcej zaplątanych w czytane i śpiewane słowa dźwięków pojawi się wkrótce w osobnej zakładce.

Ogółem online: 1

Gości: 1

Użytkowników: 0

Jacek Wraga
_______________________________________

Jeśli zechce potrafi zaczarować słowem czytającego i zmusić do malowania pod powiekami obrazów które pojawiają się jakoś samorzutnie. Jak sam o sobie mówi szuka dopiero własnego stylu w poezji, choć nie błądzi już w całkowitych ciemnościach...

Oddalasz się

Oddalasz się ode mnie z każdą chwilą
Nie spoglądasz nawet w moją stronę
Nad naszymi dniami zapanował cień
Wspomnienia giną w beznamiętnej pustce

Nie potrzebujesz już mojej wyciągniętej dłoni
Ani uśmiechu i cichych szeptów o poranku
Zniknęłaś szybko w zapomnienia mgle
W labiryncie wciąż pękających serc

A ja nauczony do bólu alfabetu ról
Nie biegnę za Tobą ani nie krzyczę
Łkające serce znów kładę do snu

Siadam na skraju zdrowego rozsądku
Przeganiam kijem złudne marzenia
Ukradkiem wycieram samotne łzy

Powyższy tekst stanowi wyłączną własność autora i nie może być wykorzystywany i powielany bez jego zgody. ( Dz. U. 1994 nr 24 poz 83 z póź zm )

1 Banita (2013-04-28 15:50)

Siadam na skraju zdrowego rozsądku... Tiaa bywa, że wiele więcej nie zostaje, tylko rozsądek. Tylko on ni cholery nie ma za wiele wspólnego z uczuciami. Więc jak pogodzić jedno z drugim? Kiedy serce ryczy jak bóbr i nie chce słuchać argumentów? Zostaje ta łza uparta, i kij do przeganiania marzeń. Smutne panie kolego, smutne. I jakoś mi nie jest obce.

K.